Het grootste probleem van The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom is de Nintendo Switch
Dromen over wat had kunnen zijn
Daar zat ik dan op vrijdag 12 mei, voor mijn tv, met mijn vers uitgepakte Tears of the Kingdom Edition van de Switch Pro Controller in mijn handen, klaar om helemaal ondergedompeld te worden in de nieuwste The Legend of Zelda-game. Toch zat ik daar met een bang hartje. Na het fiasco dat bekend staat als Pokémon Scarlet en Violet wist ik niet hoe goed mijn vijf jaar oude Nintendo Switch om zou gaan met deze enorme open wereld.
In mijn review van The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom lees je dat dat al bij al goed mee viel. Toch waren de wisselvallige prestaties genoeg om de game geen perfecte score te geven. Twee weken later blijf ik zitten met deze gedachte: wat als Tears of the Kingdom ontwikkeld was voor een krachtigere console dan de Nintendo Switch, zoals de PS5 of Xbox Series X?
Ook Nintendo-fans willen sterkere hardware
Vroeger waren consolegamers en vooral Nintendo-fans minder bezig met hardware, maar dat is de laatste jaren sterk veranderd. Dat komt deels doordat het doelpubliek ouder is geworden, al jaren aan het gamen is en meer kennis van zaken heeft. Vijftien jaar geleden moest je me niet vragen welke resolutie het scherm van mijn Nintendo DS Lite had, terwijl ik nu door alle nodige instellingen in mijn PS5 en tv ga om de best mogelijke prestaties te krijgen.
De PS5 en Xbox Series X pakten uit met ondersteuning voor 4K-games met 120fps, terwijl je de woorden “frames per seconde” nog nooit uit de mond van een Nintendo-medewerker hebt gehoord. Dat is misschien maar goed ook want hoger dan 1080p met 60fps kom je namelijk niet en zelfs de combinatie van die twee elementen is uitdagend voor de Nintendo Switch. Het feit dat de concurrentie steeds meer aandacht vestigt op de processoren, GPU’s en hoeveelheid RAM speelt in het nadeel van Nintendo. Zij kunnen zich niet meer verstoppen achter hun iconische personages en het begint op te vallen dat het bedrijf nooit een kei is geweest in consoles met sterke hardware.
Naar mijn mening was de lancering van Pokémon Scarlet en Violet een soort wake-up call, aangezien Pokémon-fans (waaronder ikzelf) in een aparte bubbel leven waar beeldkwaliteit, fps en krachtige hardware niet veel uitmaken… tot we een spel voorgeschoteld kregen dat zodanig slecht draaide dat het ronduit onaangenaam was om te spelen. Dit is de eerste keer dat Pokémon-fans een spel kregen dat rampzalig slecht werkte en vol zat met bugs. Hoewel de fout zeker en vast bij de ontwikkeling van het spel lag, werd hier ook snel gewezen naar de Nintendo Switch die niet krachtig genoeg zou zijn.
Hoe je het ook wendt of keert, we kunnen er niet omheen dat de Nintendo Switch momenteel de minst krachtige console is. De nieuwe concurrentie van gaming handhelds zoals de Asus ROG Ally en Steam Deck maken de situatie voor Nintendo daarnaast niet bepaald beter.
Upgrades met beperkingen
Wanneer je The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom speelt, heb je door waarom we zes jaar hebben moeten wachten op dit vervolg. Naast het oppervlak dat we kennen uit Breath of the Wild, zijn er nog zwevende eilanden in de lucht en een ondergrondse wereld die even groot is als de volledige oppervlakte. Daar komen nog geheel nieuwe skills bij ter vervanging van de Sheikah Slate uit de vorige game. Een van die vaardigheden maakt erg duidelijk wat de beperkingen van de Nintendo Switch precies zijn.
Dan heb ik het natuurlijk over “Ascend”, de skill waarmee je door rotsen en andere oppervlakken naar boven kan duiken. Afhankelijk van hoe groot de afstand is die je wil overbruggen en in welke omgeving je je bevindt, krijg je een soort laadscherm te zien waarin Link naar boven zwemt. Wanneer je bijvoorbeeld van de ondergrondse wereld terug naar het oppervlak duikt, kan je een 30-tal seconden naar dit scherm staren. Soms begint dat scherm al voor je Link in een rots ziet duiken en zelfs wanneer je door een flinterdunne brug duikt die ver boven je hangt, kan dat laadscherm verschijnen voor Link de brug heeft bereikt.
De manier waarop de volledige kaart van Tears of the Kingdom geladen wordt, is namelijk overgenomen van het vorige spel. De game laadt namelijk continu de delen van de kaart waar je naartoe gaat, zodat je alleen laadschermen hebt wanneer je teleporteert of doodgaat. Wanneer je in Breath of the Wild jezelf te snel over de kaart katapulteerde, bleef de game soms haperen om het volgende deel van de kaart te laden. Dit is wat nu wordt opgevangen door het laadscherm wanneer je Ascend gebruikt en dit trekt mij uit de continue, meeslepende gameplay-ervaring die Breath of the Wild wel had.
De ene Switch is de andere niet
Bovendien mogen we niet vergeten dat eender welk product, technologisch of niet, na jaren gebruik slijtage vertoont. De print op je vijf jaar oude T-shirt vervaagt, de anti-aanbaklaag van je pannen verdwijnt stilaan, je telefoon wordt trager, de batterij van je laptop gaat minder lang mee en ook je Nintendo Switch wordt trager. Mijn eigen Nintendo Switch gaat inmiddels bijna vijf jaar mee en dat zijn vijf intensieve jaren geweest. Als ik moet gokken hoeveel uur ik in totaal heb gespeeld, dan zou dat makkelijk rond de 1000 uur zijn.
Daarnaast durf ik te zeggen dat 90% van die 1000 uur in de gedockte modus op tv is gespeeld op een resolutie van 1080p met 60fps. Gebruik je de Switch in handheld-modus dan haal je maximaal 720p met 60fps, wat meteen een minder zware last is voor de CPU en GPU. Daarnaast is de joy-con drift zodanig erg dat ik haast niet meer in handheld kan spelen zonder de joystick uit de controller te willen scheuren en hem vervolgens in brand te steken. Om een lang verhaal kort te maken: mijn Switch is niet meer in topconditie.
Na enkele vergelijkingen met vrienden en streamers die Tears of the Kingdom spelen, werd mijn vermoeden bevestigd. Mijn Switch draait het spel inderdaad niet zo vlot als een gloednieuwe versie. Zo is er een punt waarop je van een platform in de lucht moet duiken tot onder de grond en die duik ging niet bepaald vlot. Tijdens het duiken, hing het beeld een paar keer vast, omdat die delen van de kaart niet snel genoeg geladen werden. Ook gevechten tegen meerdere vijanden in gebieden met veel bomen (die al dan niet in brand staan) vertonen vaak framedrops tot iets dat aanvoelt als 20fps of minder.
Niet erg legaal, maar wel veel sneller
Ten slotte hoef je The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom niet op de Nintendo Switch te spelen. In dat geval ben je het weliswaar niet legaal aan het spelen, maar het geeft ons wel een idee van hoe de game zou kunnen werken op iets anders dan een Nintendo Switch. Zonder specifiek in te gaan op het wat en hoe, is het mogelijk om Nintendo Switch-games te spelen op je pc, Steam Deck of (binnenkort) Asus ROG Ally. Zowel de twee handhelds als elke zichzelf respecterende gaming laptop/monitor haalt 120Hz, terwijl de Switch niet hoger gaat dan 60.
Nintendo zelf is logischerwijs niet te spreken over dit soort praktijken en al helemaal niet nu hun nieuwe AAA-games beter presteren op andere platformen. Het is in zekere zin gênant voor Nintendo op dit punt. Met enkele mods en illegale trucjes laten gamers hun games beter draaien op hun systemen dan op de console van Nintendo zelf, waarvoor de game is ontwikkeld.
Ondanks dit alles speel ik enthousiast Tears of the Kingdom verder op mijn vijf jaar oude Pokémon Let’s Go Edition van de Nintendo Switch in de hoop dat hij niet in vlammen opgaat. Heb ik overwogen om een nieuwe Switch te kopen zodat ik betere prestaties krijg? Absoluut, maar wetende dat er sowieso een opvolger komt die hopelijk backwards compatible met de huidige games, blijf ik (on)geduldig daarop wachten.
Get the best Black Friday deals direct to your inbox, plus news, reviews, and more.
Sign up to be the first to know about unmissable Black Friday deals on top tech, plus get all your favorite TechRadar content.
Bram is de hoofdredacteur van TechRadar Benelux en is al jarenlang een trouwe Android-gebruiker. Hij schrijft met plezier over alles wat met consumententechnologie te maken heeft. Na het werk vind je hem gewoonlijk voor zijn Nintendo Switch, al dan niet met een glas rosé erbij.