Het is een bekend verhaal: een succesvol bedrijf wordt opgekocht door een enorme partij, die daarna de beste ideeën en producten van het kleinere bedrijf in zijn eigen merk opneemt. Helaas ziet het ernaar uit dat de overname van Fitbit door Google's moederbedrijf Alphabet precies zo zal verlopen.
Er werd in de fitnessgemeenschap gefluisterd over het lot dat Fitbit te wachten stond toen de overname in 2019 voor het eerst werd aangekondigd. Dat lot wordt stilaan werkelijkheid en het is triest om te zien dat de beste Fitbits minder features hebben dan enkele jaren geleden.
Voor een tijdje werd de naam Fitbit synoniem met activity trackers op dezelfde manier als de iPad voor sommigen een synoniem is voor tablet. Fitbit bracht zijn eerste "fitnesstracker" uit in 2009, een stappenteller met een clip die ook een bewegingsdetector gebruikte om de afgelegde afstand bij te houden, het aantal verbrande calorieën te schatten en bij te houden hoe goed je had geslapen op basis van hoeveel je 's nachts bewoog.
Hij stuurde alle gegevens automatisch naar je computer via software die later Fitbit Connect werd. Ook je calorieverbruik en voedingsdagboek kon je hier invoeren. Dit zou de basis worden voor de Fitbit-app zoals we die vandaag kennen.
Fitbits eerste tracker voor om je pols, de onopvallende Fitbit Flex, werd in 2013 met veel lof ontvangen. De Fitbit Force, Charge en Alta volgden, daarna kwamen de Ionic en Inspire. Mensen hielden van de Alta, maar persoonlijk hield ik meer van de Fibit Inspire HR, zijn spirituele opvolger. Hij was het toppunt van Fitbit: je kreeg waar voor zijn geld, hij was nuttig en zag er niet uit als een lompe smartwatch, dus je kon hem zelfs dragen met een analoog horloge om je andere pols en vergeten dat je hem droeg.
Hij was stijlvol en je had geen Fitbit Premium nodig om hem optimaal te gebruiken. Dit was zonder twijfel het gouden tijdperk van Fitbit.
Andere modellen volgden als volwaardige smartwatch of activity tracker en nu hebben we de Versa, Sense, Inspire, Charge en Luxe die onderling concurreren binnen het aanbod. Helaas betekent het debuut van de Apple Watch, andere smartwatches en spotgoedkope activity trackers van bijvoorbeeld Xiaomi dat Fitbit niet meer de standaardkeuze werd.
De markt raakte verzadigd en Fitbit begon zich te richten op andere bronnen van inkomsten. Dit is waar Fitbit Premium dé oplossing werd: het was een manier voor de fabrikant om extra geld te verdienen door je een uitgebreidere blik op je gegevens te bieden, samen met begeleide trainingen en meditaties.
Ik was nooit een fan van Fitbit Premium en heb het niet gebruikt na mijn gratis proefperiode van zes maanden. Het was niet slecht, maar ik ben geen fan van het principe dat ik moet betalen voor iets dat eerst gratis was. Mijn Fitbit verzamelt nog steeds al mijn gegevens, maar houdt een deel ervan achter slot en grendel tot ik dat maandelijkse bedrag betaal. Nee bedankt!
Ik blijf erbij: als je een apparaat koopt, moet je dat gewoon kunnen gebruiken zonder achteraf extra te moeten betalen. Nintendo deed hetzelfde toen ze het online abonnement voor de Nintendo Switch lanceerden. Plots moest je betalen om online te kunnen spelen. De beste games voor Nintendo Switch zoals Super Smash Bros, Mario Kart en Pokémon zijn net zo succesvol door hun online mogelijkheden. Ook dit viel niet in goede aarde bij trouwe Nintendo-fans. Daarom hou ik bijvoorbeeld van Garmin, dat gebruikers niets in rekening brengt voor het gebruik van Garmin Connect.
Genoeg geklaagd... in de tweede helft van 2019 kwam Alphabet langs om Fitbit op te kopen en het te redden van zijn plaats in de overvolle wearables markt. Toevallig werkte Google aan zijn eerste smartwatch, de langverwachte Pixel Watch die pas in 2022 verscheen. Fitbit had zich bewezen in het verzamelen en verwerken van gezondheidsgegevens tot behapbare informatie, wat perfect paste bij de eerste smartwatch van Google.
Helaas, nu Alphabet de Google Pixel Watch heeft, uitgerust met Fitbit's gezondheidstechnologie, heeft het geen behoefte aan vier verschillende smaken Fitbit. In plaats van de productie van Fitbit-horloges stop te zetten, heeft Google stappen ondernomen om systematisch functies weg te halen.
Zo kondigde Fitbit in september van vorig jaar de Fitbit Sense 2 en Versa 4 aan als nieuwe premium smartwatches. Die waren uitgerust met de "vernieuwde interface"... die minder features en apps had dan de oude interface. Zowel de originele Fitbit Sense en Versa 3 hadden bijvoorbeeld de mogelijkheid om offline muziek te luisteren via bepaalde streamingdiensten. In de nieuwe interface was die optie nergens te vinden en inmiddels is die interface ook naar oudere Fitbit-horloges gekomen.
Alphabet heeft er zelfs voor gezorgd dat derde partijen geen apps meer kunnen maken voor Fitbit. De enige apps die je momenteel kan krijgen, zijn die van Fitbit zelf. In plaats daarvan zal de nadruk liggen op Google's eigen Wear OS, wat wel ondersteuning biedt voor apps van derden. Google wilt natuurlijk zoveel mogelijk gebruikers naar zijn nieuwe Pixel Watch trekken. Zeg nu zelf, wat is een betere manier om dat te doen dan een gevestigd merk van prima smartwatches en activity trackers volledig uit dat segment te duwen?
Het eindresultaat is dat gebruikers die hun aankopen deden op basis van die functies, nu een apparaat bezitten dat fundamenteel verschilt van wat ze oorspronkelijk kochten. Om die functies terug te krijgen, moeten ze upgraden naar de Pixel Watch of een ander merk. Wie een Fitbit heeft en die oude ervaring terug wil, komt nu in feite meteen uit bij de Pixel Watch.
Fitbit heeft de eerste stappen gezet in de markt van de wearables zoals we die nu kennen. Het is niet overdreven als we zeggen dat Fitbit deze productcategorie geschapen heeft. Niemand is nog verbaasd van een horloge waarop je een e-mail kan lezen, maar er zijn genoeg mensen die fitter en gezonder willen leven.
Fitbit zal in een of andere vorm waarschijnlijk nog wel een paar jaar blijven bestaan, maar het is, wat mij betreft, ten dode opgeschreven. Het merk is geen gezond paradepaardje meer, maar ligt op de afdeling palliatieve zorg, wachtend tot Google en Alphabet de stekker eruit trekken.
