TechRadar Eindoordeel
Deathloop biedt een uitdagende mix van schieten en sluipen in een eindeloze loop. Spelers krijgen de ruimte om te experimenteren met de manier van vechten en verkennen. Het maakt dat je de game wil blijven spelen. De multiplayer-modus heeft een hoop potentie en kan ervoor zorgen dat je wil blijven spelen. Deathloop is waarschijnlijk niet voor iedereen een geweldige keuze, maar het is zeker een potentiële Game of the Year voor ons.
Voor
- +
Een spannend mysterie om op te lossen
- +
Schieten is oprecht top
- +
Multiplayer heeft potentie
Tegen
- -
Wordt op den duur herhalend
- -
Focus ligt iets te veel op stealth
- -
Vijanden lijken veel op elkaar
Waarom u TechRadar kunt vertrouwen
Tijd gespeeld: 30 uur
Platform: PS5
Het vetste wat we tot nu toe in Deathloop hebben gedaan? Er is een kracht in deze game met de naam Nexus. Je kunt dit gebruiken op een vijand, waarna alle dichtbij zijnde vijanden dezelfde schade krijgen als je een volgende aanval uitvoert. We zijn een feest binnengeslopen, waarbij we in een drukke kamer de Nexus-aanval uitvoerden op een grote groep dansende bewakers. Nadat we een headshot verrichten op één van de vijanden, legde zowat de hele ruimte het loodje.
Deze murder on the dancefloor voelde fantastisch. Het duurt echter wel lang tot je dit punt bereikt. Als je van start gaat met Deathloop wordt je personage Colt wakker op een strand met werkelijk niets. Je zit vast in een tijdlus, waardoor je dezelfde dag steeds opnieuw beleeft.
Je avontuur in deze game is een trage opeenstapeling van krachten, wapens en informatie. De first-person shooter is rond een stealth-systeem gebouwd, waarbij deze elementen worden gemixt met bovennatuurlijke krachten. De game zit vol vuurgevechten, experimenten en momenten vol voldoening. Daarnaast staat er aan het einde van je avontuur mogelijk een langdurig interessante multiplayer-invasion-modus op je te wachten.
Het doel van Colt is om acht doelwitten om te leggen op Blackreef binnen één dag. Deze staan bekend als Visionaries. Als dit je lukt verbreek je de tijdlus. Na verloop van tijd begin je achter snellere manieren te komen om hen om te leggen, en kom je erachter hoe je de boel voor elkaar kunt krijgen.
Deathloop: prijs en releasedatum
- Wat is het? Een first-person shooter/stealth-game die plaatsvindt in een tijdlus
- Wanneer verschijnt het? 14 september 2021
- Waar kan ik het op spelen? PlayStation 5 en PC
- Wat kost het? PS5-versie bedraagt 64,99 euro
Dag en nacht
Deathloop verdeelt iedere dag in vier periodes. De vier regio's van het eiland veranderen op basis van het tijdstip dat je er bent. De bewaking bevindt zich dan op andere posities en sommige locaties zijn enkel op bepaalde momenten van de dag beschikbaar. Hierdoor word je aangemoedigd om in een volgende loop terug te keren.
Progressie in Deathloop is het begrijpen dat je niet bepaald een game speelt die volledig opnieuw begint als Colt weer aanspoelt op het strand om dezelfde dag opnieuw te beleven. Je kunt je wapens en krachten tussendoor met je meedragen door Residuum. Je hebt daardoor een blijvend arsenaal als de dag opnieuw begint. Het helpt ook dat Colt onthoudt wat er gebeurd is tussen de loops door. Het verhaal en het avontuur als speler is lineair, zelfs als de wereld om je heen repetitief is.
Je begint langzaam steeds strategischer te denken over de hints die je krijgt en ontdekt kortere/snellere manieren om met de Visionaries om te gaan. Er is bijvoorbeeld een huis in de Updaam-regio van Blackreef die 's avonds in brand staat. Je kunt dit echter voorkomen als je eerder op de dag de omgeving uitkamt. Hierdoor voelt het ontrafelen van de laatste moordpuzzel van Deathloop erg bevredigend aan.
Shooter of stealth?
Deathloop is een lastige game om een label aan te hangen. Net als Dishonored (van dezelfde ontwikkelaar) lijkt het op een stealth-game. Je begint ieder level zonder dat de vijanden weten waar je bent. Je kunt bovendien naar ze toe sluipen en ze zo vermoorden. Anders dan Dishonored krijg je in deze game echter een hele hoop geweren, explosieven en andere krachten die je in open gevechten kunt gebruiken. Stealth is dus zeker niet de enige way-to-go.
De vijanden hebben een aparte uitstraling en hebben wat weg van een vreemde etalagepop. Er is echter weinig variatie tussen deze NPC's met uitzondering van de wapens die ze bij zich dragen. Ze zijn bovendien niet bijzonder intelligent, wat overigens mooi meegenomen is aangezien je ze heel vaak opnieuw tegenkomt.
Een van de zwaktes van Deathloop is de manier waarop je scherm gebombardeerd wordt met uitroeptekens wanneer vijanden je te grazen nemen. Of dit nu expres is gedaan of niet, het geeft je het gevoel dat je een fout hebt gemaakt als speler. Feitelijk móét je Deathloop als een shooter spelen als je er het meeste uit wil halen. Als je ook maar iets op ons lijkt, zal je al snel te ongeduldig zijn om dezelfde groep vijanden telkens opnieuw te besluipen als de dag weer van voor af aan begint. Het is een stuk makkelijker om soms gewoon het vuurgevecht aan te gaan. De adaptieve triggers van de PlayStation 5 dragen eraan bij dat de gunplay prettig aanvoelt.
De krachten van Deathloop heten Slabs. Deze kun je verkrijgen van gedode Visionaries. Onder de krachten vind je vaardigheden als Shift, waarmee je kunt teleporteren naar hogere plekken van de map. Met Karnesis sla je een vijand met een onzichtbare tentakel, waarmee je op geweldige wijze vijanden van een klif kunt slaan. Aether stelt je in staat om kortere tijd onzichtbaar te worden. En Nexus hebben we hierboven al behandelt. Door gebruik te maken van 'trinkets' kun je de loadout van Colt elke keer dat je een level start aanpassen. Hierdoor kun je jouw magie wat ophogen als je onzichtbaar wil blijven of juist je health boosten als je van plan bent om erop los te gaan.
De mix aan krachten en tijdlussen is ietwat gecompliceerd, waardoor het fans van traditionele shooters wat kan afschrikken. Arkane heeft geweldig werk verricht door out-of-the-box te denken en een game te creëren waarbij het enorm bevredigend voelt om de trekker over te halen.
Julianna en de Visionaries
Arkane heeft met Blackreef een geweldige locatie gebouwd. Bovendien is de toon van de game erg goed. Het verhaalt focust op Colts dynamiek met Julianna, een van de Visionaries die zichzelf als zijn rivaal heeft gepositioneerd. In deze nooit eindigende tijdlus is het een sport geworden om elkaar te vermoorden. Daarnaast is de jaren '60 setting erg sprekend, en haalt het invloeden uit onder meer het Connery-tijdperk van James Bond. De stemacteur van Colt, Jason E. Kelley, weet de sfeer van een vermoeide man goed over te brengen. Het klinkt alsof hij een permanente kater in het ongewisse heeft.
De Visionaries geven het spel echt kleur. Frank hangt graag rond in zijn opnamestudio, wat een ruimte is waar je met je krachten niet binnen kunt raken. Dan is er Charlie, een man die zijn eigen spel heeft ontworpen in een soort themapark. Dan is er nog een dame genaamd Harriet die de omgeving graag met gas vult als ze je ziet. Hoe ga je om met deze reeks vijanden in slechts één lus?
Je bouwt uiteindelijk naar een enkele haalbare manier om al deze doelwitten te doden toe. Er is een doelstellingenmenu om je op weg te helpen, mogelijk zelfs ietwat te veel. Als je iedereen hebt gedood en de aftiteling over je scherm rolt, ben je ongeveer twintig uur bezig geweest. Vervolgens kun je alles nogmaals overdoen om het te perfectioneren. Je kunt hierbij onderweg een aantal andere methoden proberen.
Gedurende het verhaal verschijnt Julianna willekeurig als vijand in de levels van de game. Je kunt via het menu kiezen of ze door een AI wordt bestuurd of dat je wil dat andere spelers je spel kunnen binnenvallen als haar. Als een AI-tegenstander is Julianna gemakkelijk genoeg om te doden, maar nog steeds een interessante bedreiging. Als een menselijke speler echter de rol van Julianna op zich neemt, komt Deathloop op een meest buitengewone manier tot leven.
Wanneer je als Julianna speelt, betreed je Colts game met een grondige kennis van Blackreef en weet je waar hij heen wil op verschillende tijdstippen van de dag. Een locatie die normaal gesproken gevuld is met vijanden, is mogelijk al opgeruimd, waardoor je weet dat Colt er al is geweest. Het volgen van het spoor wordt een spannend kat-en-muisspel, terwijl de andere speler naar je uitkijkt. Julianna kan niet respawnen, terwijl Colt drie kansen heeft. Dat betekent dat het voor haar moeilijker is om te winnen. Dit maakt de overwinning nog zoeter.
Het betekent echter ook voor Colt-spelers dat het herhalen van de laatste lus niet langer de reden is om te spelen. Je begint de lus opnieuw omdat je wil dat een door een mens bestuurde Julianna je spel binnendringt - de opwinding om in deze modus te worden opgejaagd is buitengewoon sterk en het zorgt voor een aantal ongelofelijk grappige momenten.
Eindoordeel
Als je de game volbrengt, is het nog niet voorbij. In hoeverre de invasion-modus een lange levensduur heeft is nog niet duidelijk. Het spelen in een stadium voorafgaand aan de release is echter zeer goed. We hadden wel wat last van lag als we met Julianna aan de slag gingen, maar dit kunnen we pas echt testen als de game echt live is.
Arkane heeft een geweldige stealth-shooter-hybride afgeleverd met een hoop persoonlijkheid. Het heeft de potentie om een volledig andere game te worden zodra de multiplayer er is.
Mogelijk is Deathloop niet voor iedereen. Sommige spelers zullen gek worden van het herhalende concept. Arkane heeft getalenteerde artiesten in dienst die een prachtige wereld hebben ontworpen met een hoop karakter. Op visueel gebied is het niet per se een PS5-showcase.
Voor veel mensen zal Deathloop echter een geweldige game zijn. Het is een spel waar je veel plezier uit kunt halen. Colt wordt er misschien moe van op telkens dezelfde dag opnieuw te doen, maar jij hebt waarschijnlijk genoeg reden om opnieuw wakker te worden op het strand.
Samuel is a PR Manager at game developer Frontier. Formerly TechRadar's Senior Entertainment Editor, he's an expert in Marvel, Star Wars, Netflix shows and general streaming stuff. Before his stint at TechRadar, he spent six years at PC Gamer. Samuel is also the co-host of the popular Back Page podcast, in which he details the trials and tribulations of being a games magazine editor – and attempts to justify his impulsive eBay games buying binges.