Lenovo's laptop-prototype die gebruikmaakt van oprolbare displaytechnologie is een van de coolste laptops die we hebben gezien op het MWC 2023-evenement in Barcelona. Een woordvoerder van Lenovo heeft echter wel bevestigd dat dit product nog lang niet klaar is om voor de consument te worden gelanceerd en wij vragen ons ook wel af of dat überhaupt wel nodig is.
Ten eerste is de bewoording van een "oprolbaar" display een beetje misleidend. Het display rolt zichzelf technisch gezien wel op binnen de behuizing om zijn grootte te verminderen, maar "oprolbaar" doet ons eerder denken dat je het scherm fysiek kan oprollen om het apparaat compacter te maken. Het zou pas echt handig zijn as je een van de beste laptops of een van de beste smartphones (Lenovo heeft ook een compactere versie van het display aangekondigd) kon oprollen tot een dunne cilinder die je gemakkelijk in je tas of in je broekzak kan opbergen wanneer je hem niet gebruikt.
Dat is dus helaas niet wat dit prototype mogelijk maakt. In plaats daarvan gebruikt het scherm een gedeeltelijk opgerold display (in de behuizing bij het scharnier) in combinatie met een kleine motor om het scherm te kunnen uitbreiden door dat opgerolde display verder uit te rollen. Het scherm wordt alleen verticaal uitgerold en dit geeft de indruk dat het paneel naar boven schuift om nog meer schermruimte te onthullen.
Het is ongetwijfeld een enorm indrukwekkende technologische ontwikkeling van Lenovo, maar "oprolbaar" is dus misschien niet de meest duidelijke verwoording. Dat is echter niet het enige probleem voor deze nieuwe displaytechnologie.
Praktisch of gewoon "cool"?
Zoals Jeff Goldblum zei in Jurassic Park: “Your scientists were so preoccupied with whether they could, they didn’t stop to think if they should.” Dit is een fantastische technologische ontwikkeling, maar hebben we het ook echt nodig?
Net zoals de vouwbare laptops die we recentelijk veel voorbij hebben zien komen, zoals de Asus Zenbook 17 Fold OLED, voelt deze ontwikkeling ook een beetje als een innovatie die alleen maar bestaat omdat innovaties leuk zijn. Misschien klinkt dat een beetje cynisch, maar het probleem is dat veel van dit soort producten enorm duur worden als ze al echt breed beschikbaar worden gemaakt voor consumenten en we denken dat de gemiddelde consument niet echt een laptop nodig heeft (of wil) die tussen twee verschillende schermgroottes kan wisselen.
We hebben de afgelopen tijd wel gezien dat consumenten meer geïnteresseerd zijn in iets meer verticale ruimte op hun laptopschermen dan iets meer horizontale ruimte, want veel laptops zijn gewisseld van een 16:9-beeldverhouding naar een 16:10-beeldverhouding. Iets meer verticale ruimte is erg handig voor productiviteit, maar deze technologie gaat daar misschien wel een beetje ver mee. Als hij volledig is "uitgerold", heeft dit Lenovo-prototype echt enorm veel verticale ruimte en dat zal er dan juist weer een beetje vreemd uitzien voor de gemiddelde laptopgebruiker.
Beperkingen van deze technologie
Er zijn ook nog andere problemen waar dit soort displays last van hebben. Er lijkt dan wel een nieuw tijdperk van flexibele displays aan te komen, maar de technologie moet echt nog verder ontwikkeld worden voordat het echt klaar is voor de gemiddelde consument. Asus moest op meerdere vlakken toch echt wel inlveren zodat de Zenbook 17 Fold OLED zou werken en niet enorm dik zou zijn. Zo zijn er geen poorten aanwezig die groter zijn dan een USB-C-poort en is de batterij ook in tweeën gedeeld. Alles wordt net iets ingewikkelder bij dit soort apparaten, van de draagbaarheid tot de koeling.
Dit is trouwens ook niet Lenovo's eerste flexibele displaytechnologie. De ThinkPad X1 Fold Gen 2 was een indrukwekkende verbetering ten opzichte van zijn voorganger (ook een vouwbare laptop) en we waren dan ook redelijk positief over dit apparaat in onze hands-on review. Een groot probleem met vouwbare laptops is dat er momenteel geen discrete grafische kaarten in passen en dat is erg jammer, want dit soort apparaten zouden misschien anders juist wel handig zijn voor (professionele) creatievelingen en content creators.
Deze nieuwe displaytechnologie zou dat probleem echter wel kunnen oplossen. Het "opgerolde" gedeelte van het display zit onderaan bij de rand van het scherm wanneer het niet in gebruik is. Dat betekent dat de rest van de onderkant van de laptop gewoon vergelijkbaar is met een normale (lichtgewicht) laptop. Bij vouwbare schermen moeten alle onderdelen achter het scherm passen, maar bij deze technologie zou een discrete GPU wel zonder al te veel extra moeite kunnen worden toegevoegd.
Een grote zorg bij flexibele panelen is hoe lang dit soort displays meegaan. Bijna elke vouwbare telefoon of tablet op de markt heeft al wel kritiek gekregen vanwege het feit dat het scherm veel gemakkelijker te beschadigen is dan een traditioneel display. Deze technologie is nog fragieler. Er is niet alleen maar een stevig scharnier nodig. Er wordt namelijk een motor gebruikt met allerlei kleine bewegende onderdelen en een nog teerder flexibel display.
Misschien zijn we over vijf, tien of twintig jaar klaar om flexibele displays van allerlei soorten en maten in ons dagelijkse leven te gebruiken, maar voor nu denken we dat de technologie echt nog wat verder moet worden ontwikkeld. Het is wel fijn dat er bedrijven zoals Lenovo en Asus zijn die dit soort innovaties verder op weg helpen, maar we verwachten gewoon niet dat we deze technologie binnenkort al in de handen van de gemiddelde consument zullen zien.
