Marvel’s Guardians of the Galaxy review

Marvel’s Guardians of the Galaxy treedt niet geheel in de voetsporen van de teleurstellende Marvel’s Avengers, aangezien het een hoop goed doet om aan hetzelfde lot te ontsnappen. 

Een groot deel is te danken aan het schrijven. De persoonlijkheden en het constante gekibbel tussen de personages wordt perfect weergegeven, terwijl de achtergrondverhalen op een organische wijze worden uitgewerkt. Het resultaat is een heerlijk chaotisch verhaal vol hilarische momenten. De balans tussen humor en emotionele momenten is uitstekend, hoewel het cliché van 'we zitten allemaal in hetzelfde schuitje' wat teveel van het goede is.

Het schrijfwerk is top, maar wordt wat in de steek gelaten door een verhaal dat niet over het juiste tempo beschikt. Het duurt nogal lang voordat de kern van het verhaal tot je doordringt. Als dit eenmaal is gebeurd, voelt het alsof het geheel is uitgerekt, waardoor de impact ervan minder wordt. De omgevingen missen bovendien wat diepgang. Elke buitenaardse planeet verschilt wel in terrein, maar biedt uiteindelijk dezelfde gameplay-ervaring met een nieuwe skin eroverheen. Gevechten zijn ook kinderlijk eenvoudig. Bovendien worden een hoop mechanics niet eens gebruikt. Ze zijn namelijk lastig te onthouden en lijken ook niet zo noodzakelijk te zijn.

De bovenstaande tekortkomingen worden gered door de sterke personages en het schrijfwerk, maar vormen wel een domper op een ervaring die écht geweldig had kunnen zijn.

Marvel’s Guardians of the Galaxy: prijs en releasedatum

• Wat is het? Een actie-avonturengame gebaseerd op Guardians of the Galaxy
• Wanneer verschijnt het? Op 26 oktober 2021
• Waar kan ik het op spelen? PS5, PS4, Xbox Series X en S, Xbox One, PC en GeForce Now
• Wat kost het? 59,99 euro (standaardversie)

Een geheel nieuw sterrenstelsel om te ontdekken

In Marvel’s Guardians of the Galaxy kruip je in de schoenen van Peter Quill (beter bekend als Starlord), de leider van een samengeraapte groep buitenbeentjes die bekend staan als de Guardians of the Galaxy. Zij zwerven door het universum, op zoek naar missies om hun street cred op te bouwen.

Het Guardians of the Galaxy-verhaal van Eidos Montreal begint niet bij het begin, maar gaat van start als het team al een tijd samen lijkt te zijn. Het verhaal trapt af bij een missie waarin de Guardians een monster moeten vinden om naar de beruchte Monster Queen Lady Hellbender te brengen. Op deze manier hopen ze een stapel credits te krijgen, maar uiteraard loopt het al snel in de soep. De gebeurtenis leidt tot een domino-effect aan ongelukken, waardoor de Guardians door de melkweg reizen om dingen recht te zetten. Het stelt hun vriendschap en het teamwork behoorlijk op de proef.

Marvel’s Guardians of the Galaxy vindt plaats in een gecreëerd universum door Eidos Montreal, maar is zichtbaar geïnspireerd door de strips, films en tv-series van de Marvel-canon. De game speelt zich ongeveer twaalf jaar af na een gigantische galactische oorlog door de Chitauri, een ras van buitenaardse wezens die van vorm kunnen veranderen. 

Het universum van Eido voelt als een samensmelting van verschillende delen uit de Marvel-franchise. Er zijn bekende locaties, personages en verhalen te vinden, gecombineerd met invloeden van de ontwikkelaar. Het resultaat is een frisse kijk op de personages die we kennen, waardoor je als speler wordt verleid om meer te weten te komen over de Guardians in dit specifieke universum. De informatie wordt geleidelijk aan gevoed en voelt nooit geforceerd aan. Bovendien is het vaak volledig optioneel om verder te gluren in de wereld.

De invloed van de ontwikkelaar doet niets af aan de belangrijke kenmerken van de Guardians. De personages handelen precies zoals je zou hopen. Drax zegt dingen te letterlijk, Rocket is aan de sarcastische kant (maar wel briljant), Gamora slikt geen onzin en Groot is natuurlijk volledig zichzelf. Quill is ondertussen de eigenwijze, maar goedbedoelende leider van de groep. Je krijgt als speler constant de keuze om Quill te laten uitspreken wat het beste is voor het team. De beslissing resulteert uiteindelijk in een positieve of negatieve reactie.

Er zijn gedurende het spel een hoop keuzes te maken, maar de meeste beslissingen lijken niet enorm veel gewicht te hebben. De meesten komen erop neer dat de weg vooruit iets lastiger wordt. Je komt bij een bepaalde keuze simpelweg iets meer vijanden tegen. De melkweg zal echter niet ontploffen omdat je het verkeerde hebt gezegd. Dat vermindert de ernst van de beslissingen wel aanzienlijk en maakt ze soms wat zinloos. Voornamelijk als het enige resultaat een snauwende collega-Guardian is.

Van nietsnutten naar helden

De fundering van Eidos Montreal’s kijk op Guardians of the Galaxy zit hem in de geestige en oprechte manier van schrijven. Het is een flinke prestatie als je bedenkt hoeveel dialogen er in het spel zitten, waarbij de Guardians continu tegen elkaar kibbelen tussen de cutscenes door. Van het gekibbel komen overigens de beste regels vandaan. Vooral Drax liet ons hardop lachen.

Het verhaal omarmt het ironische karakter van de Guardians, met een hoop dad jokes, woordspelingen en one-liners. Ze komen vooral op momenten waarbij je een reactie met een strak kijkend gezicht verwacht. Bij de Guardians of the Galaxy gaat het echter niet enkel om de grappen. Het verhaal heeft de nodige diepgang en sentimentele momenten kunnen je soms echt verrassen.

Het duurde echter wel even om op dat punt te raken. Marvel's Guardians of the Galaxy hapert zeker als het op het tempo aankomt. De game beslaat 16 hoofdstukken die elk om en nabij een uur duren. Dat is echt veel te lang. Het tempo is vrij traag totdat je bij de crux komt. Het voelt alsof een aantal hoofdstukken onnodig worden uitgerekt, alvorens je op het redelijk solide einde terechtkomt. Het is frustrerend omdat de middelmatige hoofdstukken het momentum hadden kunnen behouden als ze wat korter waren. In plaats daarvan merkten we dat onze gedachten soms al snel afdwaalden. Het zou bovendien wenselijk zijn geweest als er iets meer ruimte was gemaakt voor verkenning.

Elke planeet voelde eigenlijk aan als de laatste, maar dan met een ander terrein. De gameplay binnen de levels was in wezen hetzelfde: je lost puzzels op als team, vraagt Drax om iets op te tillen, Gamora om iets kapot te snijden en je springt tussendoor op wat platforms en wurmt je door spleten. Het wordt al snel repetitief. Bovendien voelen sommige puzzels aan als een soort mini-game.

Je kunt soms wel van het gebaande pad wijken om wat resources te verzamelen, maar je kunt niet heel ver afdwalen. De game blijft je voorwaarts duwen. Dit is soms frustrerend wanneer er maar één weg vooruit is en het spel je geen hints geeft over hoe je iets moet doen.

Draai het volume omhoog!

Marvel’s Guardians of the Galaxy slaat vooral de plank mis op het gebied van combat. Gevechten voelen zo simpel aan, terwijl het niet eenvoudig is om alles te onthouden of implementeren. Het primaire wapen van Star Lord is een geweer met elemental damage waardoor je zowel standaard als met verschillende soorten damage kunt schieten. Deze soorten ontgrendel je onderweg en zijn handig voor het oplossen van puzzels. 

De rest van de Guardians hebben hun eigen vaardigheden om in te zetten, maar het is best lastig om een specifieke opdracht te geven aan een van hen. Je moet de L1-bumper op je PS5-controller ingedrukt houden terwijl je de Guardian naar keuze selecteert. In het midden van een gevecht zorgde dit er meer dan eens voor dat we kwetsbaar waren voor aanvallen. Je moet ondertussen lopen, herladen en aanvallen combineren, en dat zorgt ervoor dat er iets te veel koks in de keuken staan. Bovendien maakt het de maaltijd er niet lekkerder op.

De gevechten zijn niet alleen onnodig ingewikkeld, maar kunnen ook wat saai en repetitief aanvoelen. Zelfs met dit arsenaal aan functies. Er is echter een optie om upgrades te maken met Rocket op de werkbank om de combat meer af te stemmen op je persoonlijke speelstijl. 

De Huddle-functie voelt met name spannend aan. Quill verzamelt de Guardians hierbij voor een peptalk die kan resulteren in een buff voor het hele team. Als de Huddle breekt, begint een gelicenseerde klassieker uit de jaren '80 te loeien, waardoor Quill en zijn team worden opgepompt voor de actie. We betrappen ons erop dat we ieder gevecht uitkeken naar dit moment en ons afvroegen welke hit in het volgende gevecht ter ore zou worden gebracht. Het maakte het gevecht een stuk opwindender en gaf ons een krachtig gevoel. 

Het is het vermelden waard dat je de audio-instellingen van de game kunt (en moet) aanpassen op basis van het audio-apparaat dat je gebruikt. Dit gebeurt niet automatisch en het kostte ons een poosje om erachter te komen waarom de muziek zo gedempt klonk. Guardians ondersteunt geen 3D-audio op de PS5, maar het heeft wel een beperkte haptische feedback (je voelt af en toe wat gerommel). Square Enix stelt dat een day one patch meer PS5-effecten zal toevoegen aan het spel, maar we weten op het moment van schrijven niet welke effecten dit zijn. Ook wordt er na de lancering een ray tracing-modus voor de PS5 en Xbox Series X geïmplementeerd.

Eindoordeel

Marvel's Guardians of the Galaxy is een geweldige game en levert een oprecht en geestig verhaal af. Maar hoewel het verhaal een flinke klap uitdeelt, wordt het in de steek gelaten door een slecht tempo, saaie gevechten en repetitieve omgevingen. Het doet simpelweg wat afbreuk aan de impact van het verhaal. Ondanks deze problemen is Guardians of the Galaxy een verademing in vergelijking met de wat meer serieuze superheldengames. Het is een perfecte game voor diegenen die een avontuur vol adrenaline in hun hart willen sluiten - en een zwak hebben voor de jaren '80.