Voor een technologische vooruitgang die normaal gebruikt wordt voor science fiction, heeft Microsoft de handen ineen geslagen met Warner Bros. om met succes een kopie van de klassieke Superman film uit 1976 op te slaan en terug te halen: de film is geplaatst op een glazen plaat ter grootte van een onderzetter, met behulp van de opslagoplossing van Redmond's Project Silica.
Project Silica gebruikt "ultrasnelle laser optiek en artificial intelligence om de gegevens te archiveren in kwartsglas", zo werd het uitgelegd tijdens Microsoft's Ignite 2019.
- Misschien vind je dit ook interessant: Bekijk alle Marvel films in chronologische volgorde
Het bedrijf meldt het volgende op hun Innovation Stories blog: "Een laser codeert data in glas, door het creëren van lagen van driedimensionale roosters op nanoschaal en vervormingen op verschillende diepten en perspectieven". Een stuk glas van 2mm dik kan ongeveer 100 lagen van deze roosters vasthouden, ook wel bekend als 'voxels' - het 3D equivalent van pixels.
Gepolariseerd licht loopt dan door het glas , wat is gedecodeerd en teruggelezen wordt met behulp van algoritmen voor machinaal leren.
Super opslag
Microsoft's harde silica glas bewijst dat hij bijna net zo onverwoestbaar is als Superman zelf, of je hem nu kookt, erop krast, schuurt, hem demagnetiseert, in de magnetron stopt, in de oven bakt enzovoorts, het maakt allemaal niet uit want er gaan geen gegevens verloren.
In een poging om haar enorme bibliotheek van historische films (zowel celluloid als digitaal), radio shows, tv-shows, animatiefilmpjes en meer te beschermen, benaderde Warner Bros. Microsoft voor het leren over zijn op glas gebaseerde opslagtechnologie.
"Jarenlang zijn ze gaan zoeken naar een opslagtechnologie die jaren mee zou kunnen gaan, overstromingen en zonnevlammen kan weerstaan en waar geen bepaalde temperatuur voor vereist is of die je constant moet verversen", zo zegt Jennifer Langston van Microsoft.
Behoud
Dit is met name belangrijk als het aankomt op het bewaren van de digitale films. Deze worden normaliter gearchiveerd door het herhaaldelijk kopiëren en verplaatsen van bestanden langs magnetische schijven. Dit wordt om de paar jaar gedaan.
Daarnaast maken studio's ook een reservekopie van hun films door het maken van een derde gearchiveerde kopie op een analoge film die verdeeld is in drie kleurcomponenten en overgedragen wordt op zwart en wit filmnegatieven om kleurvervaging te voorkomen - een proces dat niet alleen duur is, maar ook nog ingewikkeld.
"Als we iets digitaal filmen - met nullen en enen die de pixels moeten voorstellen op het scherm - en we printen dat op een analoog medium genaamd film, dan vernietig je de originele pixelwaarden. En, natuurlijk, het ziet er best goed uit, maar het is niet omkeerbaar", zo zegt Brad Collar, senior vice president van Warner Bros.
Natuurlijk, de op glas gebaseerde opslag bevindt zich nog steeds in de beginfase, echter is Mark Russinovich er zeker van dat het de toekomst is van technologie. "Ik zal niet zeggen dat alle vragen volledig beantwoordt worden, maar het lijkt erop dat we nu in een fase zijn beland waarin we werken aan verfijning en experimentatie, beter dan dat we de vraag stellen: 'gaat het ons lukken?"
