MacBook Pro met Touch Bar (13-inch, 2018) review

We zullen alvast beginnen met te zeggen dat als je geen fan was van het ultradunne ontwerp van de MacBook Pro en diens gebruik van Thunderbolt 3 als het exclusieve middel om apparaten te verbinden, zul je die mening niet veranderen door de MacBook Pro 2018.

Als je echter zoekt naar een dunne en lichte laptop en je geen problemen hebt met een compact toetsenbord, en je kunt overweg met macOS, dan is dit een gedegen maar niet heel erg geïnspireerde verbetering ten opzichte van het model uit 2017. 

• Koopgids: 15 beste laptops voor de meeste mensen in 2019
• Koopgids: 7 beste Macs om dit jaar te kopen
• Koopgids: De beste goedkope MacBook deals in 2019

Aan de andere kant heeft de nieuwe MacBook Pro-serie, bestaande uit een 13- en 15-inch MacBook Pro model, als enige een Touch-Bar, dus als je wat geld wil besparen door een model zonder de Touch Bar te kopen, zul je het ook moeten doen met een dual core processor.

Prijs en beschikbaarheid

Vooral nu de MacBook Air 2018 beschikbaar is, zijn de versies met mindere specificaties minder interessant, tenzij je een echt goede deal kunt vinden. Ze zijn nog altijd gebaseerd op de 7e generatie Intel Core-processors. Het echte beginpunt voor de prijs van de nieuwe MacBook Pro is € 1.799. Voor die prijs krijg je een wat krappe 256GB SSD, en voor € 1.999 wordt die SSD vergroot naar 512GB.

Zowel de upgrades voor de CPU als de GPU zijn zoals je kunt verwachten (daar komen we zo dadelijk op terug) en er is een kleine maar welkome aanpassing op de Thunderbolt 3 poorten. Elk van de Touch Bar modellen heeft vier Thunderbolt 3 poorten, in vorige versies hadden de twee rechtse poorten gevoelig lagere snelheden, maar dat is niet langer het geval. 

Als je een externe grafische kaart wil gebruiken, hoef je niet na de denken over de plek waar je hem wil aansluiten, in tegenstelling tot de modellen van 2016 en 2017.

Ontwerp

Aan de buitenkant lijkt de 13-inch MacBook Pro 2018 heel erg op het model van vorig jaar, en hetzelfde als je kijkt naar de afmetingen en diens gewicht. Je hebt eveneens dezelfde resolutie op het beeldscherm, want het 13,3-inch beeldscherm heeft nog altijd een resolutie van 2560x1600 pixels. Sommige concurrenten gaan daar ver overheen, vorig jaar zelfs al, waardoor de MacBook Pro verliest op het gebied van scherpte. Het P3 kleurengamma van Apple's beeldscherm is een aantrekkelijke optie voor fotografen en grafisch ontwerpers.

Er is een nieuwe functie waar je blij mee zult zijn: True Tone, die voorheen beschikbaar was op de iPhone X en op de meeste iPad Pros. Je kunt deze functie zien als de verbeterde versie van de Nachtmodus. 

Waar de laatstgenoemde de kleurtemperatuur in de late uren van de avond tot de vroege ochtend warmer maakt, werkt True Tone de hele dag door en gaat het een stapje verder. In plaats van het aanpassen van de kleurtemperatuur naar een vaste instelling, gebruikt hij een sensor om de lichtkleur van het omgevingslicht te meten en past diens kleuren van het scherm daar op aan. Zo heb je altijd een aangename en prettige werkervaring.

Apple biedt slechts één manier om True Tone uit te zetten of in te schakelen. Je moet daarvoor naar het instellingenscherm voor je beeldscherm. Hoewel er ook een toetsencombinatie beschikbaar is (Option en de helderheidstoets op de Touch Bar) om naar het menu te gaan, zouden we het prettig vinden als er een combinatie was om de functie te schakelen.

Met meer dan een jaar aan ervaring met True Tone op de iPad Pro, en wat minder lange ervaring op de iPhone X, zijn we helemaal weg van de voordelen van True Tone voor niet-creatieve taken. Je merkt pas goed hoe krachtig het effect is wanneer je de functie uitschakelt tijdens het mailen, tekstschrijven of het lezen van een webpagina. Daarna wil je de functie meteen weer inschakelen!

True Tone’s functionaliteit hangt af van wat je op de MacBook Pro doet. Als je werkt in de grafische industrie, zul je de functie hoogstwaarschijnlijk uitschakelen. De aanwezigheid van de functie op de 13-inch MacBook Pro zal zeker met open armen ontvangen worden door studenten, schrijvers en andere mobiele werkers.

Als je daarnaast hoopte op een nieuw ontworpen keyboard met een volledig toetsenbord, moeten we je teleurstellen. Apple gaat nog altijd uit van toetsen die dichter op elkaar staan, zodat je handen niet zo ver hoeven te reiken. Zelfs na een paar jaar met deze layout vinden we het bijzonder storend als we tasten naar de pijltjestoetsen (in volledig-formaat links en rechts, maar met halve toetsen daartussen voor boven en beneden). Apple’s marketing benoemt slechts één voordeel van het nieuwe toetsenbord: het is stiller.

iFixit’s eerste onderzoekliet zien dat er een siliconen membraan tussen de toetsen en de schakelmechanieken daaronder zit. Dat houdt in dat snel typen niet meer zo tik-takkerig klinkt. Of je nu werkt aan een lang document of een snelle mail: het is in ieder geval een stuk minder storend. Of beter: minder afleidend voor anderen die bij je in de buurt aan het werk zijn of genieten van hun rust.

Verdere tests door de eardown specialisten laten bovendien doorschemeren dat het membraan ook zorgt voor een bescherming van het mechaniek. Er valt minder rotzooi naar beneden. Een mooie toevoeging en een toevallige bonus van het nieuwe ontwerp. Dat zou veel klachten over haperingen kunnen voorkomen.

Let wel: Apple zelf maakt niet echt algemeen bekend dat zijn derde generatie toetsenbord degelijker of duurzamer is. Het zal heel wat man-uren en typewerk kosten om te zien hoe duurzaam het nieuwe toetsenbord is en of de klachten blijven bestaan.

Ondertussen blijft de Touch Bar een omstreden onderdeel voor veel mensen. Hoewel je de functie van de Touch Bar kunt wisselen voor functietoetsen, mediabediening, volume en helderheid, zit het probleem hem vooral in het feit dat je de knoppen niet kunt voelen. Je kunt makkelijk voorbij gaan aan de toets die je wil indrukken en andere virtuele toetsen indrukken. Ze hebben immers weinig nodig om geactiveerd te worden. Bij ons was het probleem dat we tekst wilden wissen, maar plots het geluidje van Siri te horen kregen.

De waarde van de Touch Bar wisselt afhankelijk van de apps die je gebruikt. In Apple’s Pages tekstverwerker, bijvoorbeeld, kun je snel visuele aanpassingen doorvoeren op de geselecteerde tekst zonder je handen van het toetsenbord te halen om de muisaanwijzer te bewegen. Als de Touch Bar contextgevoelig is, zal het je tijd kosten om te kijken wat er staat en te bepalen of die functies je tijd zullen besparen.

Met de Touch ID vingerafdrukscanner kun je snel verder gaan met je werk, zonder telkens je wachtwoord te hoeven invoeren. Door een Apple Watch te dragen (als je die hebt) bespaar je jezelf de meeste tijd. Tegen de tijd dat je het scherm volledig hebt opengeklapt, is de MacBook Pro opgestart en ingelogd. Ben je teleurgesteld dat er geen Face ID à la de iPhone X is? Helaas, maar dat zou een dieptemetende camera upgrade vergen. Je zou wel kunnen stellen dat de camera van de MacBook Pro een upgrade vanuit de 720p kan gebruiken.

Achter de schermen worden de Touch Bar alsook Apple’s Secure Boot technologie aangedreven door een opgewaardeerde ARM-processor, de T2, die al in de iMac Pro van 2017 zijn introductie maakte. Je kunt lezen over de veiligheidsvoordelen van de T2 op de website van Apple.

Of er ook duidelijke verbeteringen doorgevoerd gaan worden in de Touch Bar, is nog onduidelijk. Er zijn genoeg mogelijkheden als je kijkt naar de functionaliteit van het trackpad. Al meer dan tien jaar lang, is Apple een echte marktleider op dit vlak. 

We kunnen lang en breed discussiëren over touchscreen Macs, maar het ruime multitouch aanraakgevoelige deel voor het toetsenbord van de MacBook Pro is comfortabel en productief, zeker als je een aantal gebaren leert. We kunnen zelfs de Force Touch vergeven, vooral omdat het zo te verwaarlozen is – net als 3D Touch op de moderne iPhones – het wordt te weinig gebruikt, hoewel het praktisch is om bestanden en mappen te bekijken als preview of de woordenboek-functie te gebruiken. Als je tenminste nog weet dat het bestaat.

Opgewaardeerde onderdelen

Een belangrijk kritiekpunt van veel professionele gebruikers is dat de MacBook Pro een geheugenlimiet heeft van 16GB. Jammer genoeg heeft het 13-inch model niet de upgrade gekregen naar DDR4-geheugen, zoals de 15-inch versie. 

Het geheugen op alle 13-inch modellen kan niet hoger dan 16GB, en dat is van hetzelfde type LPDDR3 als vorig jaar, met een kloksnelheid van 2133MHz. 8GB blijft het beginpunt van de gehele 13-inch line-up, waarbij je voor meer geheugen kunt opteren zodra je de laptop koopt.

Wanneer je het basismodel neemt als beginpunt en de CPU snelheid, RAM en SSD capaciteiten vergelijkt met een Surface Book, is de MacBook Pro ongeveer € 500 duurder. 

Zo eenvoudig kun je de vergelijking echter niet maken. Om te beginnen beschikt de Mac over de dubbele hoeveelheid eDRAM (128MB), een iets betere GPU (een Iris Plus 655 in plaats van de 640); en het voordeel van vier ultrasnelle en aanpasbare Thunderbolt 3 poorten.

Maar toch: het blijft jammer dat je adapters of een dock moet kopen om een USB-A of andere apparaten te kunnen aansluiten. Apple levert geen adapter mee, ook al zien ze in dat het voor hun telefoons toch wel goed is om een 3,5mm adapter voor koptelefoons mee te leveren in plaats van ze los te verkopen. Zo kan iedereen immers hun eigen (wellicht wat oudere) accessoires gebruiken. 

Jammer dat Apple daar niet in tegemoet komt. Draadloos bestanden oversturen naar andere Apple apparaten via AirDrop, of via het internet, is eenvoudig genoeg, maar soms gaat er niets boven het gebruik van een USB-drive.

Een belangrijke factor voor de hoge prijs van de MacBook Pro is diens gebruik van de supersnelle NVMe-gebaseerde opslag. Naast het ontwerp van de compacte MacBook Pro in 2016, was de opslag destijds opgewaardeerd om razendsnel uitgelezen te kunnen worden. Snelheden overschrijden de 3GB/sec. En dat geldt ook voor het schrijven van data.

Ons review-exemplaar was uitgerust met een 2TB SSD, het was dus geen normaal consumenten-exemplaar met 256GB of 512GB aan opslag. 2TB is de maximale capaciteit voor de 13-inch MacBook Pro, en kost € 1.500 of € 1.200 extra, afhankelijk van het basismodel dat je kiest.

Aangezien we de standaard capaciteiten niet geleverd hebben gekregen, konden we niet testen of de prestaties die Apple claimt ook echt behaald kunnen worden. We zullen niet weten of “tot 3,2GB/sec” gehaald kan worden.

Onze tests toonden een maximale snelheid van 3.104MB/s (3.1GB/s) aan, dus een beetje onder Apple’s claim van “tot 3,2GB/sec” op dat vlak. Topprestaties tijdens het schrijven waren indrukwekkender, met snelheden van 3.201,1MB/s (3,2GB/sec). Zoals gewoonlijk bij drives zijn de gemiddelde snelheden voor lezen en schrijven een stuk lager, maar toch een respectabele waarde van respectievelijk 2.289,5MB/s en 2.217,3MB/s.

Weet je niet zeker of je dit soort prestaties wel nodig hebt? In het algemeen is dat niet zo. Het is echter wel een bonus voor creatieve beeldbewerkers, fotografen of videografen die honderden gigabytes aan informatie op hun Mac willen zetten (of willen overzetten naar een ander medium) zodat ze aan de slag kunnen in plaats van te wachten op een trage opslag.

Het heeft echter nog een ander groot voordeel, waar weinig mensen bij stilstaan. Een snelle opslag voorkomt namelijk ook wachttijd tijdens het normaal computergebruik! Iedere keer dat je jouw Mac herstart (of wisselt tussen accounts), worden alle openstaande apps en vensters gesloten en weer geopend zodra je jouw account opent. Het verschil hier, zelfs vergeleken met een met SATA verbonden SSD, is niet echt vergelijkbaar met het direct hervatten op een tablet, maar het is indrukwekkend om traagheid te elimineren.