Isonzo review

Review in een notendop

De Nederlandse gamestudio BlackMill Games is geen vreemde in het FPS-genre. Na hun uitstapjes naar Verdun en Tannenberg in eerdere games uit de WW1 Game Series zijn ze nu neergestreken in de Italiaanse Alpen, en het blijkt de juiste keuze te zijn.

Met Isonzo waan je je in een historische veldslag aan het Italiaanse front. Met een keuze uit ruim zes klassen kan je voor verschillende strategieën gaan, en samen met je team kan je de beste aanpak kiezen voor de situatie waarin jullie je bevinden. De verschillende landschappen en de beperkte aantal wapens zorgt ervoor dat je creatief moet zijn om je verdediging stand te houden, of de vijand te verdrijven.

De gameplay is snoeihard waarbij een enkele kogel het einde voor je soldaat kan zijn en in je eentje de held spelen loopt zelden goed af. Het spel ziet er grafisch goed uit, maar het is vooral de sound design die er bovenuit springt. Dood en verderf hebben nog nooit zo goed geklonken.

Voor een spel waarin 48 spelers elkaar op grote mappen elkaar met alles van geweren tot artillerie en bombardementen bestoken, draait het spel verrassend vloeiend op enkele fps-drops en kleine bugs na. Dat mag echter de pret niet drukken.

Isonzo is beschikbaar op PC, Linux, PlayStation 4,5, Xbox One en Xbox Series X/S en kost 30 euro.

Setting

Isonzo is onderdeel van de WW1 Game Series waarin gameontwikkelaar Blackmill Games de verschillende fronten van de Eerste Wereldoorlog gebruiken als achtergrond voor hun FPS-games. Het eerste spel uit de serie, Verdun, speelde zich af rondom Verdun (oh echt?) in België en Frankrijk. Tannenberg was de tweede game uit de serie en speelde zich af op het Oostfront en nu zijn we dus terecht gekomen bij de derde game in de serie, Isonzo.

Isonzo is qua locatie meteen de interessantste van de drie shooters. Het spel is gebaseerd op de 2-jaar durende slag rond de Isonzo-vallei en de Italiaanse Alpen in wat nu bekend staat als Slovenië. Niet bepaald een locatie die eerder is gebruikt voor een shooter. In Isonzo kan je de kant kiezen van het Koninkrijk Italië of Oostenrijk-Hongarije, en in elke match moet één van de partijen hun grond verdedigen, en de andere moet aanvallen. Als de aanvaller niet binnen een aantal tickets (lees levens) het vijandelijke kamp heeft veroverd, dan verliest die partij. Je speelt in teams van 24, dus elke server is een volle en drukke bedoening.

Gameplay

Spelers kunnen kiezen uit zes verschillende klassen in Isonzo. Het begint bij de Officers, die orders kunnen geven en speciale ondersteuning (zoals artillerie) kunnen inroepen. Daarna heb je de Riflemen die de rol vervullen van normale infanterie, Engineers die wapens en obstakels kunnen bouwen, Assault troops die, zoals de naam al doet vermoeden, beschikken over zwaar geschut om de vijand terug te duwen, Mountaineers waarmee je de bergen makkelijker kan beklimmen en die over een verrekijker beschikken om vijanden te spotten, en dan heb je nog als laatste de Marksmen, de scherpschutters.

Nieuwe wapens krijg je door middel van progressie in een klasse naar keuze, en uit ervaring lijkt het erg traag te gaan voordat je een nieuw wapen hebt ontgrendeld. Misschien wel beter ook, want verwacht geen snelle sub-machinegeweren of unieke conceptwapens die nooit in dienst zijn genomen. En ja, dan heb ik het over jou, Battlefield 1.

Verwacht ook geen red dot-sights op machinegeweren, of rare drum-magazijnen die niet realistisch zijn voor de tijdsperiode waarin Isonzo zich afspeelt. Maar ja, Battlefield 1 speelde zich in dezelfde tijd af en had wel zulke 'accessoires.'

Je kan de kleding van je soldaten aanpassen in het startmenu en kiezen uit verschillende uniforms. Let wel: veel van deze outfits zijn nog niet beschikbaar en worden verwacht in toekomstige DLC's wat enigszins jammer is.

Realisme

Als je verwacht zomaar de battlefield in te rennen, en mensen links en rechts neer te schieten zonder een schrammetje op te lopen, dan heb je het goed mis. De gameplay in Isonzo is niet zo snel als Call of Duty, en elk schot kan dodelijk zijn.

Isonzo vereist een zekere finesse als je een sterke impact wil maken voor je team. Je kan over niemandsland rennen en zo een paar onverwachte vijanden verschalken, maar soms is het een stuk logischer om juist geduldig te zijn. Vijanden willen jouw spawnpoints veroveren waardoor je niet meer in de buurt kan spawnen, dus als jouw kills uiteindelijk niets toevoegen aan de objective, dan speel je alleen maar voor eigen gewin.

Wapens zijn een stuk trager dan in moderne shooters, en met wapens bedoelen we over het algemeen de klassieke bolt-action rifles. Oftewel, herladen na elk schot. Er zijn machinegeweren maar die maken niet de bulk uit van het wapenarsenaal. Er zijn ook revolvers en op korte afstand zijn die erg dodelijk maar in de tijd dat ik elke individuele kogelhuls uit de cilinder had gehaald, nieuwe kogels terug had gestopt en het wapen volledig had herladen, had ik een Italiaan voor mijn neus staan die met verbazing naar mijn geklungel keek.

Het herladen van je wapen maakt je erg kwetsbaar. Het gebeurde regelmatig dat ik half weg strompelde uit het heetst van de strijd om in rust en vrede mijn wapen te vullen. Kleine dingetjes zoals het feit dat je geweren niet halverwege de clip kan herladen, zijn een fantastische toevoeging aan het realisme van het spel. Met 1 kogel in je wapen een vijandelijke positie bestormen, loopt niet goed af.

Dat zijn ook meteen de situaties waarin je het kwetsbaarst bent. Zoals we al eerder benoemden: een enkele kogel kan dodelijk zijn en probeer maar kalm te blijven als de kogels rond je hoofd suizen. 

Kogels die naast je inslaan en artillerie die om je heen neer dondert, heeft allemaal effect op jouw nauwkeurigheid. Je scherm wordt verdoezeld, je wapen gaat sneller op en neer en dat maakt het raken van de tegenstander net iets moeilijker. Met de rechtermuisknop zoom je in, en met shift kan je je adem inhouden voor verbeterde nauwkeurigheid. Als je echter als Usain Bolt half Italië afrent op weg naar de vijand, heb je geen adem meer als je daar aan bent gekomen.

Visuals, audio en prestaties

Isonzo is een mooi spel en vooral de omgevingen helpen om de unieke visie van dit spel tot leven te brengen. Er zijn mappen die zich afspelen in een bebost gebied en hoewel dit er niet lelijk uitziet, hebben we dit wel vaker gezien. Vooral de veldslagen in de Alpen stelen de show. Het heeft iets magisch om een fort bovenop een berg te veroveren met een gigantische klif aan de linkerkant en een hogere bergtop aan de rechterkant. Dit gecombineerd met brandende huizen, artillerie-inslagen en een mosterdgas-aanval hier en daar zorgt voor een unieke situatie.

BlackMill Games verdient alle lof voor de sound design op Isonzo. Het plezier begint al als je het spel opstart en je in het hoofdmenu nummers te horen krijgt die niet zouden misstaan in klassieke oorlogsfilms zoals A Bridge Too Far, of zelfs een Lord of The Rings. Dit wordt af en toe gekoppeld door prachtige Italiaanse canzones waardoor je je even op het Italiaanse front waant. Elke match begint met een iconisch fluitje dat signaleert dat de push gaat beginnen en dan vliegen de kogels je om de oren en dat klinkt fantastisch, en angstaanjagend... maar vooral fantastisch. Artillerie-inslagen gemixt met het geluid van een zware machinegeweer en het gemekker van stervende soldaten klonk nog nooit zo goed. Bellissimo! 

Deze visie van Isonzo wordt grotendeels ondersteund door de engine. Niet alles ziet er zo gepolijst uit als je verwacht van sommige AAA-titels, maar dat is ook niet waar de makers achter Isonzo voor gaan. Spelers willen nog wel eens in het landschap vast te komen zitten, dode soldaten zien er af en toe uit alsof ze nog op je aan het richten zijn en textures poppen wel eens hier en daar in en uit de frame. Het zijn deze kleine momentjes waaruit soms blijkt dat er geen gigantische gamestudio zoals Activision-Blizzard achter Isonzo zit, maar dat is helemaal geen slecht ding. De mappen zijn gigantisch en over het algemeen ging het qua FPS mij goed af. Met alle settings op Ultra wilde de FPS wel eens in de 40-60 range zakken, maar met de complete chaos op het slagveld is dat nog niet eens zo raar.

Eindoordeel

BlackMill Games heeft alles wat ze hebben geleerd van Verdun en Tannenberg toegepast in de derde game in de serie. Dus als je op zoek bent naar een realistische fps-ervaring, dan is Isonzo echt iets voor jou. Het is niet de beste shooter ooit, maar de unieke setting, het fantastische geluid design en de unieke gunplay zorgen ervoor dat Isonzo een echte aanrader is.