Call of Duty: Warzone review

Wat wij van Call of Duty: Warzone vinden? Mocht je het gemist hebben, of niet tot een van de eerste zes miljoen spelers op dag 1 behoort, laat het ons dan uitleggen; Activision is op de proppen gekomen met een nieuwe, gratis Call of Duty-titel. De game is gebaseerd op het battle royale-genre, een genre waar Fortnite al jaren de boventoon voert. 

Uiteraard is er meer dan enkel Fortnite te vinden in dit spelgenre. Wat te denken van EA's Apex Legends of PUBG? Hoe verhoudt Warzone zich in vergelijking met deze ontzettend populaire spellen? Is er nog plek voor een nieuwe concurrent in het battle royale-genre, of is het allemaal meer van hetzelfde?

De Call of Duty-franchise voelt (vaker dan we willen) wat iteratief aan in plaats van revolutionair. Ondanks de nodige scepsis zijn we achteraf erg onder de indruk van de tweaks die zijn toegevoegd aan Warzone om bestempeld te kunnen worden tot een echte battle royale game. Ja, er is een gigantische map aanwezig, je kunt met ontzettend veel spelers tegelijk in een map zitten (150), maar dat is nog lang niet alles.

Battle Royale in een nieuw jasje

Spelers kunnen matches solo instappen, maar ook als duo of trio. Er is altijd de optie om gaten in de line-up automatisch in te laten vullen, mocht je dit willen. Hoe je ook de map betreedt, er is een goede kans dat je mond een klein beetje openvalt wanneer je kennismaakt met de cutscenes van Warzone. De map is werkelijk gigantisch te noemen, zeker in vergelijking met concurrerende spellen. De beschikbaarheid van voertuigen compenseert de grote speelruimte.

Elk gebouw is op maat ontworpen, waardoor een déjà-vu van PUBG's identieke huistemplates wordt voorkomen, of wat te denken van Fortnite's volledig te verbrijzelen spelwereld. Hoewel het makkelijk is om verdwaald te raken in Warzone, zit er ook een bepaalde magie vastgeklampt aan het spoorloos raken in de map als je op de vlucht bent voor vijanden. Maps als Vacant of Overgrown zijn zeker het bekijken waard.

Uiteraard is de trip down memory lane in het midden van een vuurgevecht één, maar weet dat het ver van een opnieuw klaargemaakte magnetronmaaltijd is. Zo kunnen spelers cash verdienen door het plunderen en afmaken van vijanden, en het verdiende geld kan in Buy Stations gebruikt worden om een killstreak, vermoorde teamgenoot, of een aangepaste uitrusting op te roepen.

Blackout kent een ontzettend arsenaal aan wapenuitbreidingen. Leuk ,maar het kan ook een beetje overweldigend aanvoelen. De simpelheid van Warzone's focus op standaard wapenvarianten is verfrissend en overzichtelijk. Geavanceerdere wapens pik je op via bevoorradingskratten of loadout requests. De nieuwe feature Contracts geeft je ook toegang tot nieuw materiaal.

De optie Contracts komt er in drie verschillende smaken. De game voegt een secundair doel toe aan je surivalronde. Het kan gaan om het vasthouden aan je territorium (Domination-stijl) voor een bepaalde periode, het opzoeken en afmaken van één bepaalde vijand, of het plunderen van loot caches. Met tastbare beloningen, waaronder wapens op hoog niveau en bonusgeld, bevordert het een minder statische speelstijl wat de gameplay alleen maar ten goede komt.

Terug via de Goelag

Een van de grootste aanpassingen in Warzone is de benadering van geëlimineerde spelers. Voor een bepaalde tijdsperiode - doorgaans tot en met wanneer het spel op zijn einde begint te lopen - kan elke vermoorde speler zichzelf terugvinden in een Gulag (ofwel Goelag). Daar dien je het op te nemen tegen één ander iemand die ook afgemaakt is in de hoofdmap. 

Maak de uitgedaagde speler (of degene die jou heeft uitgedaagd) af in de speciaal daarvoor gemaakte minimap, en je keert terug in de hoofdmap. Zonder de buit die je in je vorige leven hebt opgehaald welteverstaan. Vergaat het je iets minder in de Gulag? Je teamgenoten kunnen met een bepaalde som geld jou alsnog terugbrengen in de map, maar verplicht is dat natuurlijk niet.

Het geeft spelers een extra reden om alsnog hun tijd te investeren in het potje wanneer ze al een keer van de kaart zijn gevaagd. Het wachten op jouw beurt in een gevangenisgevecht brengt een bepaalde spanning mee die uniek voelt, zelfs binnen de grenzen van een battle royale game.

Ontwijk je de Goelag, dan is het business as usual. Hoewel er een Ping-systeem aanwezig om te communiceren met bondgenoten, het gebrek aan Apex Legends-achtige vaardigheden betekent dat Warzone zich volledig focust op het betere schietwerk, en dat zit wel snor: het geweerspel voelt ontzettend soepel aan, met wapens die voorspelbare terugslagpatronen bieden, zelfs wanneer je er geen extra's op hebt gezet.

Van nature speelt Warzone zich meer op de begane grond af, en dat betekent dat wapens niet heel veel afwijken van de standaard die je in andere CoD-spellen vindt. Degenen die op zoek zijn naar een creatief wapenarsenaal kunnen beter verder kijken.

Dan is er nog het pantsersysteem van het spel. Terwijl de meeste battle royales helmen, vesten of schilden aanbieden, krijgen Warzone-spelers geen hoofdbescherming. Men krijgt alleen pantserplaten die in je vest worden gepropt. 

Spelers kunnen vijf platen tegelijk vasthouden, maar kunnen er maar drie aanhebben. Het is een systeem dat ervoor zorgt dat je niet naar schadenummers kijkt tijdens het beschieten van een vijand, maar in plaats daarvan wacht je op de bevredigende 'clunk' wanneer hun pantser kapot gaat.

Combineer dat met het regenererende gezondheidssysteem, en je weet dat het spel lekker snel wegspeelt, zonder dat je je al te veel zorgen hoeft te maken over healen. 

De enige keer wanneer Warzone wat ongebalanceerd aanvoelt, is het moment wanneer spelers hun killstreaks verzameld hebben en ze vervolgens één voor één gaan inschakelen tegen het einde van een potje. UAV's zijn generfd tot een radius van 100 meter. Wanneer de eindcirkel echter niet veel groter is dan dat en er is al een luchtaanval bezig om tegen te strijden, dan voelt het aan als een verloren strijd. Je kunt het beste zelf ook je killstreaks sparen tot het einde.

Plunderwall

Hoewel de battle royale modus zonder meer het hoogtepunt van deze free-to-play game is, mogen we de Plunder-modus niet vergeten. De modus bevindt zich nog in een bètafase, maar het draait in deze spelmodus om het verzamelen van zoveel mogelijk cash voordat je weggaat uit de map.

Elke ronde is een halfuur lang en reviven hoort tot de mogelijkheden. Het is een prettige manier om maps te ontdekken. Je hebt iets meer de tijd dan in de battle royale modus. Ook kunnen nieuwkomers op een rustige(re) wijze kennismaken met Warzone in Plunder.

Het is niet alleen maar goed nieuws dat de klok slaat helaas. Hoewel Warzone ontzettend populair is, zijn er tal van problemen opgedoken waarbij spelers simpelweg niet een match konden betreden.

De oorzaak hiervan ligt bij de servers die spelers niet op een fatsoenlijke wijze kunnen indelen. Daarnaast is er sprake van wat server downtime. Het ziet ernaar uit dat deze problemen worden opgelost momenteel, maar dan hebben we nog altijd de infinite revive glitches. Het is misschien niet heel erg om een paar daagjes te wachten om te beginnen aan Call of Duty: Warzone.

Eindoordeel

Ondanks enkele kinderziektes heeft Warzone nu al aangetoond dat het een blijvertje is, en ook zeker beter is dan Blackout. Het schietsysteem voelt bevredigend, de mappen ontdekken is een waar feestje, en er zijn tal van interessante concepten als de Gulag en Contracts om elke match uniek aan te doen voelen, waar je dan ook mag zijn. We zien je daar!

• Beste gratis games van dit moment