The Last of Us Part 1 (PS5)

The Last Of Us, een van de kroonjuwelen van Naughty Dog. In de afgelopen jaren is er genoeg gepraat over The Last Of Us part II, het tweede deel na de eerste, zeer succesvolle game. In 2013 maakten we al kennis met Ellie Williams en Joel Miller, de twee hoofdpersonages van de game. De PlayStation exclusive zag er voor die tijd bijzonder goed uit en werd al snel een hit. Let’s Plays en walkthroughs op YouTube konden rekenen op veel bekijks.

Nu, jaren later, mogen we de game op een nieuwe generatie consoles ervaren. Ondanks dat het verhaal er een is die je nog jaren bijblijft, focussen we ons vooral op de vernieuwingen, aanpassingen en toegankelijkheidsinstellingen die in deze remake.

Review in een notendop

Zowel nieuwkomers als fans kunnen genieten van The Last Of US Part I. Door vernieuwde graphics en uitgebreide gameplay is er genoeg om het een remake te kunnen noemen. Het verhaal, of je het reeds kent of niet, komt wederom goed aan en sleept je extra mee dankzij de emoties op de gezichten van personages die nog duidelijker weergegeven worden dan voorheen. Dankzij verbeterde AI en dynamische omgevingen voelt de wereld gevaarlijker en intenser aan. Onze metgezellen, die slimmer zijn geworden, maken een enkele keer een foutje en af en toe merken we een hapering op, maar al met al valt dit te overzien.

Waar we over te spreken zijn is de toegankelijkheidsinstellingen van de game. Deze geeft bij het opstarten direct drie presets: een voor wie beperkt zicht heeft, een voor doven en slechthorenden en een voor wie een fysieke of motorische beperking heeft. Op enkele korte momenten in de game na, waar bijvoorbeeld wordt gefocust op 3D audio, hebben we meer tijd moeten nemen voor we verder kwamen. Ook merken we dat niet alle ideale settings direct zijn ingeschakeld, dus is het aan te raden om zelf bij het startscherm nog extra even in de instellingen te duiken zodat je alles zelf naar je hand kunt zetten. Desondanks hopen we dat meer studio’s dit voorbeeld gaan volgen.

Is de game zijn prijskaartje van 79,99 waard? In onze ogen wel. Vooral voor de reeds bestaande fans en nieuwkomers is het een genot om te spelen en het verhaal en de gameplay nog intenser te ervaren. Ook voor de vele instellingen die de game toegankelijker maken is het de moeite en geld waard. Meerdere opties zijn voor alle spelers prettig, zoals de vibratie tijdens gesprekken of het aanzetten van ondertiteling voor alles wat er om je heen gebeurt.

Het verhaal

Mocht je in de afgelopen negen jaar de game nog niet gespeeld hebben of het verhaal niet hebben meegekregen, willen we toch even kort vertellen waar de game over gaat

In The Last Of Us Part I speel je als Joel, een man eind veertig, die zich probeert te redden in een wereld waar niks meer vanzelfsprekend is: na een apocalyptische uitbraak, die de mensheid door middel van een infectie verandert in Infected. Wie ziek is, verliest een deel van het diens hogere breinactiviteit en wordt hyper-agressief. Wat volgt is een eindeloze drift waarin de Infected mensen wil doden en eten. De overheid is verdwenen, er is een staat van beleg en een militaire groepering genaamd de Fireflies slaagt er niet in om een overheid weer in werking te stellen.

Joel smokkelt waar samen met zijn partner in crime Tess, 20 jaar na de uitbraak en een hartverscheurende nacht. Ze lopen iemand tegen het lijf die voor een uitzonderlijk interessante beloning ze vraagt een jong meisje, Ellie, naar een plek buiten het quarantainegebied te smokkelen. Joel en Tess, twee gedurfde smokkelaars met weinig te verliezen, zeggen natuurlijk ja. Maar de opdracht blijkt minder makkelijk dan gedacht en Ellie blijkt allesbehalve een doorsnee meisje te zijn.

Gameplay

In 2013 was de gameplay al sterk in elkaar gezet, maar Naughty Dog was vastberaden om de technologieën en mogelijkheden die vandaag de dag beschikbaar zijn te gebruiken. De AI is duidelijk verbeterd, met realistischere reacties en meer berekening op wat de speler doet. Ook zijn de werelden niet langer statisch, maar kan schade worden toegebracht tijdens standoffs met vijanden of het langzaam in elkaar storten van gebouwen. Het brengt meer spanning en sfeer.

Ook is te merken dat er is gewerkt aan de personages waar je mee rondloopt. In plaats van dat ze vol in het zicht van de vijand kunnen lopen zonder gespot te worden (dit was in 2013 het geval), hebben ze nu de technologie gekregen om te weten wanneer ze moeten wegduiken of snel een andere verstopplek moeten zoeken. We merken hierin maar een keer een fout op, als Ellie net te laat achter een muurtje weg probeert te duiken. Dit weet ze zelf prima op te lossen, zodat wij veilig achter een auto kunnen blijven zitten. Verder ervaren we af en toe een lichte hapering in bewegingen als we ronddraaien met onze camera en Joel tegelijkertijd. Het is niet game-breaking, maar werd tijdens hectische momenten ietwat onhandig. Wellicht dat dit op release nog wordt opgelost.

Toegankelijkheid

Steeds meer games besteden aandacht aan het toegankelijk maken van hun titels voor een breder publiek. Dit is een vooruitgang die we graag aanmoedigen, want games zijn een prachtige vorm van entertainment die we iedereen gunnen. Naughty Dog heeft bij het opnieuw maken van deze game duidelijk rekening gehouden met de toegankelijkheid.

Door omstandigheden waren we onbedoeld aangewezen op de toegankelijkheidsinstellingen voor doven en slechthorenden. Bij het opstarten van de game komen al snel drie presets naar voren: eentje voor spelers met beperkt zicht, eentje voor spelers met beperkt gehoor en ook nog een voor spelers die een motorische beperking ervaren. Wij kiezen voor de tweede aangezien we op dit moment beperkt horen, waarna nog extra instellingen ontstaan. Toch raden we aan om na deze presets zelf nog even in de instellingen te duiken en verschillende opties naar je hand te zetten, want niet alle ideale settings zijn direct ingeschakeld welke alsnog van pas komen.

Onze preset heeft al direct een aantal instellingen geactiveerd, de een subtieler dan de andere. We krijgen te zien waarvandaan de vijanden komen rennen of lopen, maar ook pijltjes waar het personage dat aan het praten is zich op dat moment bevindt, zodat je naar ze kunt kijken of zonder geluid weet wie aan het woord is. Ook hebben personages hun namen in eigen kleuren, voor extra onderscheid. Wat we zelf hebben aangezet, is de vibraties als personages praten. Wie de game niet kan horen, kan de intensiteit van stemmen en ruzies alsnog ervaren. Praat een personage hard of verheft die zijn stem, trilt de DualSense op gepaste wijze. Het is een subtiele, maar zeer prettige instelling om te hebben als je maar weinig hoort, en zelfs de speler zonder beperkt gehoor gaat deze setting waarderen.

Wat we wel missen is de descriptie van geluiden die we kunnen horen buiten de cutscenes om. Bij een scène waar op de achtergrond geschoten lijkt te worden, krijgen we geen subtekst. We weten dus niet zeker of er daadwerkelijk geschoten wordt, of dat de vijand slechts het wapen een bepaalde kant op richt.

Waar ook nog verbetering in kan worden aangebracht, zijn de gameplay-delen waarin Stalkers voorkomen. Stalkers zijn stille versies van Infected, die met de luistermodus niet te ontdekken zijn. In trailers wordt aangeprezen dat de 3D audio helpt om de Stalkers te vinden, maar zelfs met onze preset hadden we meer moeite om deze stukken goed door te komen. Na enkele pogingen wisten we door erg op te letten er doorheen te komen.

Vernieuwde graphics

Vooraf zagen we flinke discussies online: zijn de graphics nou echt beter, of lijkt dat maar zo? Zodra de game start en de eerste cutscene begint te spelen, is duidelijk dat het er écht beter uit ziet. Details van een woonkamer vallen op, de manier waarop verlichting op mensen en voorwerpen valt is realistischer, maar vooral opvallend zijn de emoties op de gezichten van personages. Ze zijn intenser, brengen meer emotie naar de speler en voegen meer dynamiek toe aan cutscenes.  Tijdens bepaalde cutscenes door de game heen valt op dat we haast met ons eigen gezicht willen mimieken: schok, woede, frustratie en verdriet zijn duidelijker af te lezen op de gezichten dan voorheen. Ogen zijn niet langer statisch, maar dwalen zoals in het echt rond terwijl het desbetreffende personage iets probeert uit te leggen. Ineens lijken ze heel menselijk.

Ook de wereld om de personages heen is duidelijk aan gewerkt. Gebouwen, wegen en reclame lijken realistischer, maar ook meer te hebben geleden onder de apocalyptische omstandigheden. Net als in 2013 staan we regelmatig stil om landschappen en interieurs te bewonderen.

Eindoordeel

We zijn onder de indruk van de vernieuwde graphics, AI en alle mogelijke manieren om de game toegankelijker te maken. Voor nieuwkomers en grote fans van de game is de remake een uitstekende toevoeging, evenals voor spelers die de toegankelijkheidsinstellingen nodig hebben. De toegankelijkheid is (nog) niet perfect, maar moedigt anderen aan om het beter te doen of het voorbeeld te volgen. De enkele bugs die we tegenkwamen waren niet storend, maar hopen we wellicht op release-dag nog opgelost te zien.

Het verhaal mag onveranderd zijn, het is desondanks nog intenser te ervaren door de emoties die duidelijk af te lezen zijn op de gezichten van personages. Ook valt op dat ogen net als in het echt bewegen terwijl het personage vertelt of zichtbaar nadenkt over wat een ander zegt. Ook krijg je de DLC Left Behind er nog bij, zodat je meer over Ellie te weten komt. Wie het verhaal voor het eerst ervaart, zal er nog lang over nadenken. Wie het al kent, geniet vooral van de subtiele details.