Assassin's Creed Valhalla: Dawn of Ragnarök review

Assassin’s Creed Valhalla heeft er een nieuwe DLC bij. De game is anderhalf jaar geleden gereleaset en wordt nog altijd van updates voorzien. Eerder verschenen Wrath of the Druids en The Siege of Paris, waarbij de verhalen respectievelijk in Ierland en Frankrijk plaatsvinden.

Dawn of Ragnarök speelt zich juist af in een van de negen werelden uit de Noordse mythologie: Svartalfheim. In vergelijking met de vorige DLC's is de map gigantisch. De prijs van de DLC is hierdoor echter ook beïnvloed. De uitbreiding kost 39,99 euro, en dat is een stuk meer dan de 25 euro die je voor de andere DLC's neerlegt. 

Dawn of Ragnarök: prijs en releasedatum

• Wat is het? De nieuwste DLC voor Assassin's Creed Valhalla
• Wanneer kan ik het spelen? 10 maart 2022
• Waar kan ik het op spelen? PS5, PS4, Xbox Series X/S, Xbox One, pc, Stadia
• Wat kost het? 39,99 euro

Fantasieloos

Na het drinken van een toverdrankje in Valka’s hut in thuisbasis Ravensthorpe, kruip je met Eivor in de huid van Havi, ook wel bekend als oppergod Odin. Je komt terecht in Svartalfheim, het thuisland van de dwergen. Havi's zoon is gevangengenomen door een vuurreus met de naam Surtr. Hij is de leider van de Muspels. Aan jou de taak om Baldr zonder al te veel kleerscheuren te bevrijden.

Het is niet voor het eerst dat Assassin's Creed Valhalla een mythische verhaallijn volgt. In de basegame kon je ook al naar Asgard en Jotunheim. Toch merken we op dat Svartalfheim een stuk fantasielozer is dan de andere twee mythische locaties. 

In vergelijking met Asgard en Jotunheim ziet de wereld van Svartalfheim er wat overhaast uit. Aan de randen van de map zijn gigantische vertakkingen van een boomstam te zien. Dat is niet vreemd als je bedenkt dat Svartalfheim zich volgens de mythologie onder de grond bevindt. 

Echter voelt het nogal misplaatst aan. Daarnaast hangen er op wat random plaatsen een aantal stenen in de lucht. Behalve een handvol enorme standbeelden bestaat Svartalfheim voornamelijk uit bossen, gebergtes en hier en daar een poel met lava. Er is in elk geval weinig fantasie te bespeuren.

Gebrek aan impact

De dood van Baldr wordt in de mythologie gezien als het einde van de negen werelden, ook wel bekend als Ragnarök. De impact daarvan is echter niet significant. Deels is dit te wijten aan het feit dat de basegame al dieper op het einde der tijden is ingegaan. Voor jou als speler komt de gebeurtenis daardoor niet als een complete verrassing. Maar ook als je los van de Assassin’s Creed-franchise al bekend was met de Noordse mythologie maakt dit belangrijke startschot niet veel impact.

Waar je een brute vijand verwacht, valt de werkelijkheid simpel gezegd tegen. De Muspels zien eruit als veredelde versies van Will Smiths versie van de geest uit Disney's liveactionfilm Aladdin, maar dan met vurige kapsels en tatoeages. De blauwe huid en oranjekleurige kapsels vloeken ontzettend en doen afbreuk aan de personages.

De boss fights zijn bovendien niet echt vernieuwend. De tegenstanders bewegen niet heel anders dan je gewend bent en zijn daarnaast net zo voorspelbaar als de vijanden uit de basegame. Zelfs het ‘grote’ gevecht met de reus Surtr laat te wensen over. Vijanden hebben wellicht een nieuw jasje aan, maar verder zijn de mechanics gewoon hergebruikt. 

'Nieuwe' vijanden en vaardigheden

Dawn of Ragnarök geeft je een aantal nieuwe skills en abilities om te ontgrendelen. De Hugr-Rip biedt vijf nieuwe magische krachten die je verkrijgt door deze uit de levenloze lichamen van verschillende vijanden te zuigen. Zo kan Havi ook zelf in een raaf veranderen, zichzelf teleporteren of zich voordoen als een Muspel. Bij laatstgenoemde verander je in de vijand en kun je in lava wandelen zonder schade op te lopen.

Als Eivor ontwaakt van zijn/haar droom zijn de Hugr-Rip-krachten verdwenen. Dat betekent dat je niet langer naar de top van een berg of gebouw kunt vliegen als raaf zijnde. Het voelt een beetje alsof je zojuist allerlei nieuwe krachten hebt verworven, die je vervolgens nooit meer kunt gebruiken (tenzij je terugkeert naar Svartalfheim). Je behoudt wel de andere ontgrendelde skills en abilities, maar spelmatig voegen deze elementen vrij weinig toe.

De DLC voegt ook content toe in de vorm van nieuwe gear en wapens. Deze kun je verkrijgen door de wereld te verkennen of door in de Arena indruk te maken op Kara. Hierin versla je ‘oude’ vijanden, onder wie Surtr, opnieuw aan de hand van verhalen. Leuk gevonden, maar het is wéér een extra activiteit in een game die van zichzelf al meer dan honderd uur aan gameplay biedt.

De Ragnarök-uitbreiding biedt zo’n tien uur aan extra speeltijd, wat uit te rekken is tot een uur of twintig als je de hele omgeving wilt verkennen en alle nieuwe gear en wapens wilt verzamelen. Hoewel de omgeving groter is dan de vorige twee DLC’s, is 40 euro veel te veel geld voor wat je ervoor terugkrijgt. Het is er een voor de budgetbak of zelfs een om helemaal over te slaan.

Eindoordeel

Assassin’s Creed Valhalla is een gigantische game die met de komst van Dawn of Ragnarök nóg veel groter is geworden. Less is more kennen ze bij Ubisoft niet, en dat resulteert erin dat de impact van het DLC-verhaal ontbreekt. Bovendien zijn de nieuwe toevoegingen aan de game niet echt om over naar huis te schrijven. Het is een uitbreiding die je prima kunt overslaan in een periode als deze, waarin er een hoop nieuwe games voorhanden zijn. We denken dat Valhalla zijn mooiste tijd heeft gehad, en dat het wachten voor de volgende Assassin's Creed-game nu definitief is begonnen.