Age of Empires IV review

Age of Empires IV heeft eventjes op zich laten wachten, maar eindelijk is het gearriveerd. Na de release van Age of Empires 3 in 2005 keken veel fans uit naar het vervolg in de bekende RTS-reeks. Een kleine 16 jaar later kunnen we er gelukkig mee aan de slag. Met voorgangers als Age of Empires 2, wat nog steeds een van de meest memorabele spellen is in RTS-land, liggen de verwachtingen dus zeer hoog.

Bij Age of Empires IV kruip je in de huid van een krijgsheer en is het aan jou om jouw beschaving uit te bouwen. Verzamel voldoende grondstoffen en breng je dorp naar een nieuw tijdperk. Zoals steeds het geval is binnen deze spelreeks zal je voortdurend belaagd worden door troepen van je tegenstander(s), dus moet je ervoor zorgen dat jouw leger en verstevigingen steeds sterk genoeg zijn. Zodra je sterk genoeg bent, is het aan jou om de rest een kopje kleiner te maken. Aan de vertrouwde Age of Empires-formule wordt dus niets gewijzigd.

In 2019 verschenen de remasters van Age of Empires 1 en 2, en vorig jaar was die van Age of Empires 3 aan de beurt. Nu het vierde spel uit de reeks is gelanceerd, rest ons enkel nog de vraag of het zich kan meten met zijn voorgangers, en met andere games uit het genre.

Visuele upgrade

Zodra je AoE IV lanceert, wordt het al duidelijk dat er bij dit spel voldoende aandacht is uitgegaan naar de grafische kant. Alles, gaande van menu’s tot speelvelden, gebouwen en eenheden ziet er prachtig uit. Het spel richt zich er niet op om qua beelden zo realistisch mogelijk over te komen. Het blijft zijn eigen vrije stijl behouden, en ziet er daardoor enorm gelikt uit. De verschillende terreinen waar je op kan spelen zijn beeldschoon vormgegeven. De bomen, het gras en het water trekken meteen je aandacht, en zorgen ervoor dat je je meteen in de spelwereld waant. Bij het kiezen van een map kan je trouwens ook de omgeving aanpassen. Als je bijvoorbeeld met dezelfde lay-out van de kaart wil spelen, maar nu in de woestijn in plaats van een bos, dan is dat mogelijk.

Bij het plaatsen van gebouwen krijg je trouwens vaak wat extraatjes te zien, zoals een hekje of tuintje. Het daadwerkelijke bouwen van je huisjes en gebouwen ziet er ook opgefrist uit. Je ziet schimmen van je bouwer langs de stellingen gaan om mee te bouwen, wat een interessant effect geeft. De HUD is ook aangepast, en dit vraagt wel enige gewenning. Zodra je er even mee hebt gespeeld, merk je echter wel dat dit veel duidelijker en eenvoudiger aanvoelt. Er is duidelijk nagedacht over hoe je jouw grondstoffen te zien krijgt, en je hebt ook een beter overzicht over je progressie.

De animaties van je eenheden brengen het nodige karakter naar je troepen, en dat verhoogt de immersie. Deze animaties gaan wel niet allemaal altijd even vlot en het spel durft hier soms wat steken laten vallen. Boogschutters maken soms vreemde bewegingen tijdens het schieten, en ook bij het bestormen van gebouwen zijn de handelingen van de eenheden occasioneel wat houterig. Dit zijn natuurlijk schoonheidsfoutjes, maar bij een spel dat er zo goed uitziet als AoE IV valt dit echter snel op.

Ook de achtergrondaudio van het spel klinkt fantastisch. Zowel de muziek als de audio die je te horen krijgt bij het selecteren van een eenheid heeft voldoende vorm en diepgang. En maak je geen zorgen, ook je religieuze eenheden komen nog steeds met het bekende ‘wolololo’-sound effect.

Trouw aan geschiedenis

De gameplay van Age of Empires IV wijkt niet veel af van de bekende formule. Bouw je beschaving uit, train je voetvolk, ga naar het volgende tijdperk, en val aan. Op gebied van spelervaring doet deze game dus veel denken aan AoE2. Dat is zowel positief als negatief.

In het spel heb je toegang tot acht verschillende beschavingen. Voor veel spelers lijkt dit aan de magere kant, maar dat is niet geheel terecht. Om te beginnen heeft elke beschaving zijn eigen speelstijl, met eigen eenheden en architectuur, wat ook in eerdere games zo was. AoE IV gaat hier nog een stapje in verder. Zo hebben bepaalde gebouwen nu een invloedssfeer. De Abbasid Dynasty werkt bijvoorbeeld met een House of Wisdom. Hier moet je dan meerdere gebouwen rond plaatsen binnen die invloedssfeer om naar een volgend tijdperk te kunnen evolueren. Bij de Engelsen leveren de graanvelden rond een molen bijvoorbeeld ook meer op. Daar komen dan ook nog eens de Mongolen bij. Deze beschaving heeft geen huizen nodig om zijn bevolking te laten groeien en kan ook geen steen hakken, maar moet dit via een andere weg verkrijgen. Zij zijn voornamelijk gericht op het rechtstreeks aanvallen van hun tegenstanders, in plaats van defensievere strategieën. Het zorgt voor interessante manieren van spelen en daagt je uit om ook over de lay-out van je dorp na te denken. Bovendien hebben de ontwikkelaars reeds laten weten dat er nog andere beschavingen bij zullen komen. We hopen alvast dat deze in gratis DLC komen en niet in dure pakketten.

Knappe campaign

Een van de zaken waar Age of Empires IV ontzettend hard in uitblinkt, is zijn single player campaign. Deze bevat vier verschillende verhaallijnen met in totaal 35 missies. Tijdens deze missies maak je kennis met de verschillende beschavingen waarmee je kan spelen. De missies gaan steeds gepaard met een korte video waarin je meer informatie te zien krijgt over het tijdperk waarin je je bevindt, samen met de geschiedkundige achtergrond van het conflict dat de campaign je voorschotelt. De video’s tonen huidige beelden van de plaatsen waar bekende veldslagen hebben plaatsgevonden, voorzien van een overlay van hoe het er vroeger moet hebben uitgezien. Alles dat je te zien en spelen krijgt, is dus rechtstreeks uit de geschiedenis gegrepen, zonder al teveel fictieve toevoegingen. Voor gamers die op zoek zijn naar dit soort van geschiedenisles bestaan er weinig tot geen spellen die het zo onderbouwd en visueel sterk weergeven als AoE IV. Dit zal natuurlijk niet elke gamer even hard aanspreken, en zij hebben dan de mogelijkheid om dit over te slaan.

De missies tonen je hoe bepaalde veldslagen verliepen, met op maat gemaakte maps die alles uniek laten aanvoelen. De verschillende missies kennen tevens voldoende variëteit, waardoor ze nooit aanvoelen als een aaneenschakeling van steeds dezelfde opdrachten en alles vlot en boeiend blijft spelen.

De skirmish-gevechten spelen even vlot als de campaign, maar kennen wel enkele minpunten. Om te beginnen zijn er slechts 17 maps beschikbaar om mee te spelen. Zoals we reeds aanhaalden, kan je hier wel de biome van aanpassen, waardoor ze een nieuwe uitstraling krijgen. Ze spelen echter wel op exact dezelfde manier. Hier valt het dus op hoe jammer het is dat er momenteel nog geen eigen map-editor beschikbaar is, of de mogelijkheid om mods toe te voegen. Dit zou je spelervaring aanzienlijk kunnen uitbreiden, maar daar moeten we dus nog even op wachten. Er zijn wel nieuwe wincondities toegevoegd die je kan gebruiken, dus je kan zelf bepalen wanneer het gevecht juist voorbij is. De AI heeft ook een upgrade gekregen. Hij zal je het vuur dus iets meer aan de schenen leggen als je op zoek bent naar een uitdaging.

Weinig vernieuwing

Dit allemaal gezegd hebbende, AoE IV lijkt vaak een zeer sterke visuele upgrade van AoE 2, met weinig tot geen wijzigingen in de gameplay. Die grafische update is welkom, maar de vraag is of alle fans op een herwerking van AoE 2 zitten te wachten, zeker als er in 2019 reeds een remaster is vrijgekomen. Het spel neemt geen risico’s, en dat vinden we best jammer. De gloriedagen van het RTS-genre zijn voorbij, dus de games moeten voldoende aanbieden om nog interessant genoeg te zijn voor de nieuwe spelers. Hier toont AoE IV zich weinig innovatief, dus we hopen dat ontwikkelaar Relic bij de mogelijke opvolger hier wat stouter uit de hoek durft komen.

Verdict

AoE IV is een prachtige RTS-game die trouw blijft aan de roots van AoE 2. Dit zorgt ervoor dat het een herkenbaar spel is waar veel mensen heel snel mee weg zijn. De grafische afwerking, audio en aandacht voor detail van het gehele spel zijn opmerkelijk. De focus die het spel in de campaign op de geschiedenis legt, loont echt en zorgt voor een prachtig geheel waardoor het spel uitsteekt ten opzichte van zijn voorgangers en concurrenten. De verschillende beschavingen hebben een eigen karakter, waardoor je ook wat diepgang krijgt. Het trekt zowel veteranen als nieuwe spelers mee in de actie en legt zowel het tijdperk als de speelstijl van het gekozen volk goed uit.

Die standvastigheid van het spel is voor sommigen goed nieuws, maar spelers die op zoek zijn naar vernieuwing zullen elders moeten kijken. Het spel speelt soms iets té hard als AoE 2, en dat vinden we misschien iets te braaf. Ook het ontbreken van een map-editor fnuikt het spel voorlopig, dus hier kijken we zeker naar uit.

De game is echter een welkome toevoeging aan de reeds bestaande AoE-familie. Fans van het genre zullen zich hier ongetwijfeld meerdere uren zoet mee kunnen houden, maar ook voor nieuwe spelers is de game eenvoudig om in te stappen. Het is niet het spel dat RTS terug op de kaart zal zetten, maar het is zeker een krachtpatser in zijn eigen recht.